Wat non-verbale communicatie en de interpretatie hiervan zo ontzettend interessant maakt is dat deze overal ter wereld anders is. Iemand die uit een heel ander werelddeel komt kan een bepaald gesprek heel anders ervaren dan dat jij dat doet. In sommige culturen is het vrij normaal om elkaar veel aan te raken en te zoenen bij iedere begroeting. Terwijl dit in Nederland en an
dere delen van Europa als raar wordt ervaren. Het is in andere delen van de wereld weer vrij normaal en veelmet handen en gebaren te praten om zo je mening duidelijk te maken. Dit kan voor andere personen weer als opdringerig of agressief overkomen, daar waar dit soms totaal niet zo bedoeld is.
In bepaalde Aziatische landen is men zeer bescheiden en timide, dit geldt ook voor de meeste non-verbale communicatie die daar plaatsvindt. Een persoon uit deze omgeving zal waarschijnlijk eerder geïntimideerd zijn door iemand die veel luider en nadrukkelijker aanwezig is. Het interessante aan deze verschillen is dat ze vaak tot onbegrip kunnen leiden tussen een verzender en ontvanger van een boodschap. Wat dit betreft is het alweer veel makkelijker om digitaal te communiceren. Het internet spreekt namelijk grotendeels dezelfde taal.
