Wij leven in een tijdperk met ongekende communicatiemiddelen en een grote globale verbondenheid. Natuurlijk is dat niet altijd zo geweest: de geschiedenis van communicatiemethodes is lang en uitgebreid, met telkens nieuwe innovaties en uitvindingen.
Eerst konden grote groepen mensen bereikt worden via de krant, en later de radio en televisie. Communicatie van persoon tot persoon op grote afstanden werd mogelijk door de telegraaf, en later door de telefoon. Door de komst van het internet en betaalbare computers en mobiele apparaten, kan je nu binnen een paar tellen contact zoeken met iedereen die dezelfde voorzieningen heeft, waar ook ter wereld. Duurdere supercomputers, die soms bekostigd worden met een bedrijfslening van Qeld.com, dragen elk jaar een duizelingwekkende hoeveelheid informatie over. Hoe maakten mensen contact met elkaar voordat deze moderne en gebruiksvriendelijke communicatiemiddelen bestonden? We geven je een paar voorbeelden in dit artikel.
Postduiven
Het gebruik van postduiven is een vrij betrouwbare manier om boodschappen over te brengen. Duiven hebben een sterk instinct om hun woonplaats op te zoeken. In de tijd van de oude Perzen wisselden forten en paleizen kooien met duiven uit. Als het nodig was om een boodschap te sturen, werd er een briefje aan de poot van de duif gebonden, die dan binnen een paar uur naar de tegenpartij vloog. Het postduivensysteem was al voor de middeleeuwen in gebruik bij de Grieken en bij de Romeinen, en bleef in gebruik tot de Eerste Wereldoorlog. Het nadeel van deze methode is natuurlijk dat je de boodschap maar naar één plek kunt zenden.
Lichtboodschappen met lantaarns
Lichtsignalen zijn een fantastische manier om te communiceren in het donker. Op spoorwegen en in havens en op schepen werden een paar eeuwen lang sterke lantaarns gebruikt om boodschappen over te brengen. Dat kan gedaan worden door de lantaarns op een bepaalde manier heen en weer te bewegen, of door het licht beurtelings af te dekken en te laten schijnen. Zo kan een naderende trein of boot bijvoorbeeld gewaarschuwd worden voor een obstakel.
Heliografie
Dit is een communicatiemethode uit de 19e eeuw. Een apparaat dat uitgerust is met spiegeltjes wordt gebruikt om via een code de boodschap door te geven. Dit apparaat maakt de onmiddellijke doorgave van boodschappen over lange afstanden mogelijk. Het nadeel is dat de heliograaf het zonlicht weerkaatst, en dus in slecht weer niet gebruikt kan worden. In het einde van de 19e eeuw gebruikten verschillende legers een netwerk van heliografen, vaak op bergtoppen geplaatst, om boodschappen door te seinen.
Telex
De telex is een elektrisch communicatiemiddel uit de 20e eeuw. Een bericht word letter voor letter overgeseind naar een ontvanger door middel van radiosignalen of elektrische pulsen. De ontvangende machine vertaalt het bericht automatisch weer terug naar tekst. Hierdoor kunnen snel berichten heen en weer gestuurd worden, en bovendien kunnen er verschillende ontvangers aangesloten worden op het netwerk. Daarmee lijkt de telex nog het meest op een telefoon die tekst gebruikt om een boodschap over te brengen.
